เพราะการเล่นคือจุดเริ่มต้นแห่งการเรียนรู้ของเด็ก

[iwannabewithyou4ever]

การเล่นเป็นส่วนสำคัญของพัฒนาการในวัยเด็ก เพราะช่วยให้เด็กสามารถเรียนรู้ทักษะต่างๆ ได้อย่างสนุกสนานและธรรมชาติ ในขณะที่เด็กเล่น พวกเขาจะได้สัมผัสกับโลกผ่านการสำรวจและทดลองโดยไม่มีข้อจำกัด การเล่นจึงไม่เพียงแค่เป็นการสละเวลาว่างแต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญของการเรียนรู้ในหลายๆ ด้าน การเล่นช่วยพัฒนา "ทักษะด้านสังคม" อย่างมาก เนื่องจากเด็กต้องเรียนรู้การแบ่งปัน การรอคอย และการทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ในการเล่นแบบกลุ่ม เมื่อเด็กๆ เล่นกัน พวกเขาต้องมีการสื่อสารและเข้าใจผู้อื่น ซึ่งเป็นการฝึกฝนทักษะการเข้าสังคมและการแก้ปัญหาอย่างมีเหตุผล นอกจากนี้ยังสร้างความเชื่อมั่นในตนเองเมื่อพวกเขาได้รับความสำเร็จในการเล่นเกมหรือกิจกรรมต่างๆ ซึ่งมีผลดีต่อการปรับตัวในอนาคต ในด้าน "ทักษะการเคลื่อนไหวและร่างกาย" การเล่นกายภาพ เช่น การวิ่ง กระโดด ปีนป่าย หรือการเล่นกีฬา จะช่วยพัฒนากล้ามเนื้อและการประสานงานของร่างกาย การเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นในระหว่างการเล่นจะช่วยให้เด็กๆ มีความยืดหยุ่น แข็งแรง และมีความคล่องตัว นอกจากนี้ ยังส่งเสริมให้เด็กมีสุขภาพกายที่ดี การได้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอจากการเล่น จะช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดโรคและสร้างพื้นฐานที่ดีต่อสุขภาพของเด็กในระยะยาว

การเล่นยังเป็นเครื่องมือในการพัฒนา "ทักษะการคิดและการแก้ปัญหา" แบบ play based learning เด็กๆ จะได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการในการเล่น เช่น การสวมบทบาทต่างๆ การสร้างสิ่งของหรือการแก้ไขสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกจินตนาการ เด็กจะฝึกคิดอย่างมีเหตุผลและเรียนรู้วิธีการตัดสินใจโดยอิงจากการลองผิดลองถูก ในการเล่นสร้างสรรค์ เช่น การต่อบล็อกหรือการเล่นเกมจำลองสถานการณ์ จะช่วยให้เด็กๆ เรียนรู้การคิดวิเคราะห์ การวางแผน และการจัดการทรัพยากร ซึ่งล้วนเป็นทักษะที่สำคัญต่อการดำเนินชีวิต ในแง่ของ "อารมณ์และจิตใจ" การเล่นช่วยให้เด็กได้ปลดปล่อยอารมณ์และระบายความเครียด ทำให้พวกเขารู้สึกผ่อนคลายและเป็นตัวของตัวเอง การเล่นโดยไม่มีความคาดหวังจากผู้ใหญ่เปิดโอกาสให้เด็กได้แสดงความรู้สึกและคิดอย่างอิสระ นอกจากนี้ การเล่นยังเป็นโอกาสในการเรียนรู้ที่จะจัดการกับอารมณ์ เช่น การยอมรับความพ่ายแพ้ การอดทน หรือการหาความสนุกในทุกสถานการณ์ ทั้งนี้ การเล่นยังช่วยส่งเสริมการพัฒนาสมาธิและความอดทนเมื่อเด็กต้องให้ความสนใจกับกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งเป็นเวลานานๆ ในด้านการศึกษาที่เป็นรูปธรรม การเล่นสามารถช่วยให้เด็กเรียนรู้ "ทักษะด้านภาษาและการสื่อสาร" เช่น การฟัง การพูด และการอ่าน เด็กๆ มักเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆ และวิธีการสร้างประโยคจากการเล่นที่เกี่ยวข้องกับการใช้ภาษา เช่น การเล่นบทบาทสมมติ การเล่นเกมที่ต้องอาศัยการอธิบายหรือสื่อสาร เมื่อเด็กๆ ได้มีโอกาสสื่อสารกับผู้อื่น จะทำให้พวกเขามีทักษะในการเข้าใจและถ่ายทอดข้อมูลได้ดีขึ้น ซึ่งทักษะเหล่านี้จะเป็นพื้นฐานที่ดีต่อการเรียนรู้ในชั้นเรียนต่อไป