ประวัติความเป็นมาเก้าอี้รถเข็นผู้ใหญ่
เก้าอี้รถเข็นผู้สูงอายุ (Wheelchair) ในความหมายที่รู้จักกันในภาษาไทยมีอยู่หลายคำ เช่น เก้าอี้รถเข็น,เก้าอี้ล้อ,รถเข็นคนไข้,รถเข็นนั่ง หรือ รถเข็นคนไข้ ถือว่าเป็นพาหนะหรือเครื่องมือ สำหรับผู้ที่มีปัญหาเรื่องการเดินหรือการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเนื่องมาจากชันษา อาการเจ็บป่วย หรือ ความพิกลพิการ การทำงานของเก้าอี้ล้อเข็นผู้สูงวัย มีทั้งแบบที่ผู้นั่งเป็นผู้ควบคุมให้เก้าอี้ล้อเข็นขับเคลื่อนที่ไปได้เองด้วยการหมุนล้อหลัง หรือ การอาศัยผู้ช่วยเข็นทำการดันให้ นอกจากนี้ยังมีเก้าอี้ล้อเข็นระบบไฟฟ้า ที่ใช้พลังงานภายนอกในการเคลื่อนตัว
โดยความเป็นมาของรถเข็นคนแก่เท่าที่ปรากฎในหลักฐานภาพวาดบนกระถางของกรีก ตั้งแต่ 600 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งต่อมา อีก 300 ปี ก็พบหลักฐานว่าชาวจีนใช้รถเข็นล้อเดียว สำหรับการเคลื่อนย้ายคนเป็นอัมพาต รวมทั้งวัสดุสิ่งของที่มีนํ้าหนักมากเป็นครั้งแรก
ก่อนที่จะปรากฎเรื่องราวของม้านั่งล้อเข็น ในงานศิลปะของจีนราวคริสต์ศตวรรษที่ 525 ทั้งนี้ ยังพบภาพวาดขงจื๊อนั่งอยู่บนม้านั่งล้อเข็น ในราวปี 1680 อีกด้วย นอกจากนี้ยังมีข้อมูลระบุว่า ประมาณปี 1760 เริ่มมีการใช้พาหนะสำหรับผู้บาดเจ็บกันแล้ว โดยในปี 1993 มีวิศวกรเครื่องยนต์สองคน ที่เป็นเพื่อนกัน คือ แฮร์รี่ เจ็นนิ่งส์ และ เฮอร์เบิร์ท เอเวอเรสท์ ถือเป็นผู้ที่ประสบความมีชัยเป็นรายแรกในการสร้าง
รถเข็นผู้ป่วยราคาถูก หรือ wheelchair ราคาถูก ที่ทำด้วยโลหะนํ้าหนักเบาชนิดพับเก็บได้ สำหรับจำหน่ายเป็นครั้งแรก เหตุผลที่สำคัญคือ เอเวอเรสท์
เคยหล้งหักจากอุบัติเหตุในการทำเหมืองแร่ จึงได้ทำขึ้นมาเพื่อใช้งาน ดังนั้นสองหนุ่มจึงกลายเป็นผู้ผลิตเก้าอี้ล้อเข็นรายใหญ่ในเวลาต่อมา
โดยทั่วไป
รถเข็นผู้สูงอายุชนิดที่ผู้นั่งใช้มือหมุนล้อ ให้ขับเคลื่อนไปได้เอง มีส่วนผสมหลักๆ คือ ที่ นั่ง ที่วางเท้า ล้อเล็กๆสองล้อหน้า และล้อใหญ่สองล้อด้านหลัง ซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลางโดยเฉลี่ยตั้งแต่ 20-24 นิ้ว (51-61 ซม.) มีขอบสำหรับมือจับเป็นโลหะหรือพลาสติค นอกจากนี้มักมีที่ดุน หรือมือจับเข็นอยู่ตรงส่วนบนของด้านหลังผู้นั่งเพื่อให้คนอื่นสามารถเกี่ยว เพื่อเข็นให้ได้ด้วย ที่จะแตกต่างไปจากนี้คือการ ปรับระบบจากของเดิมให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้ใช้ เช่น ขนาดที่นั่ง ความสูง ระดับมุมของที่นั่ง ที่วางขา พนักพิงแบบปรับได้และตัวควบคุม
การทำงานของรถเข็นคนชราล้อใหญ่ที่ผู้ใช้หมุนตล้อไปเองได้เอง ผู้ใช้จะเคลื่อนรถไปโดยการผลัก หรือ หมุนที่หมุนล้อ หรือขอบของล้อหลังหรือล้ัอที่มีขนาดใหญ่ ที่หมุนล้อนี้จะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่น้อยกว่า เส้นผ่าศูนย์กลางของล้อยางเล็กน้อย ผู้ใช้ที่มีความวิทูร สามารถควบคุมความเร็วและ ควบคุมการหมุน และสามารถเรียนรู้ที่จะรักษาสมดุลของเก้าอี้ให้อยู่บนล้อหลังได้ เช่น การยกหรือกระดกล้อด้านหน้า
นอกจากนี้ ยังมีอุปกรณ์เสริมที่เป็นตัวเล์อกซึ่งหาได้ทั่วไป อย่างเช่น ล้อกันพลิก (anti-tipping wheel)สายรัดเอว สายคาดอก พนักพิงปรับได้ เบรกมือ สัณฐานเฉพาะอื่นที่ช่วย ในการปรับเอน และหรือกระดกได้ เครื่องพยุงแขนขาหรือคอ ที่จับยึด เครื่องไม้เครื่องมือช่วยเดินหรือถังออกซิเจน หรือ ที่วางเครื่องดื่มเป็นต้น
Tags : รถเข็นผู้ป่วย,รถเข็นผู้สูงอายุ,รถเข็นผู้ป่วยพับได้
