สมุนไพรลิ้นงูเห่าชื่อประจำถิ่นอื่น ลิ้นงูเห่า (จันทบุรี)ชื่อวิทยาศาสตร์ Clinacanthus siamensis Bremek.ชื่อตระกูล ACANTHACEAEชื่อสามัญ Lin gnu hao.ลักษณะทั่วไปทางพฤกษศาสตร์ไม้เถาล้มลุก (HC) ลักษณะพุ่มเลื้อย คล้าบต้นเสมหะพังพอนตัวเมีย ลำต้นกลมสีเขียวเรียวยาว ใบ เป็นใบเดี่ยว ลักษณะใบรูปหอกหรือรูปหอกแกมขอบขนาน กว้าง 2-4 เซนติเมตร ยาว 6-12 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแหลม ขอบใบเรียบ ก้านใบเล็กกลม แผ่นใบมีสีเขียวเข้ม ใบดกและก็ดกทึบดอก มีดอกเป็นช่อกระจุก สีแดงปนส้ม แต่ละข่อมีดอกย่อยอัดแน่น 10-15 ดอก ลักษณะที่คล้ายดอกเสมหะพังพอนตัวเมีย กลีบเลี้ยงสีเขียวเป็นรูประฆังตื้นๆโคนดอกติดกันเป็นหลอดยาว ปลายแยกเป็นกลีบดอกไม้ 2 กลีบมีเกสรตัวผู้เป็นสีเหลืองแทงพ้นกลีบดอก ผล เมื่อแห้งแตกได้ ข้างในมีเม็ด
นิเวศวิทยาเกิดตามที่รกร้างว่างเปล่าธรรมดา นิยมนำมาปลูกตามสถานที่ต่างๆทั้งยังสวนสาธารณะ วัดและบ้านเมือง เพื่อเป็นไม้ประดับแล้วก็ใช้ประโยชน์ทางยา
การปลูกรวมทั้งเพาะพันธุ์เป็นไม้กลางแจ้ง ถูกใจแดดแรง น้ำไม่ขัง เจริญเติบโตได้ในดินร่วนซุย นิยมปลูกเป็นแปลงหรือเป็นแนว ขยายพันธ์ฺด้วยการเพาะเม็ดหรือการปักชำกื่ง
ส่วนที่ใช้รสแล้วก็สรรพคุณสมุนไพร ราก รสจืดเย็น โขลกพอกดับพิษแมลงกัดต่อย
ใบ รสจืดเย็น โขลกหรือขยี้ทาแก้พิษร้อน โรคผิวหนัง พิษอักเสบแล้วก็ปวดฝี รักษาแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก ลดอาการอักเสบ
วิธีใช้แล้วก็ปริมาณที่ใช้- เป็นยารักษาโรคผิวหนัง โดยใช้ใบสด 10-20 ใบ ล้างน้ำให้สะอาด แล้วนำมาตำอย่างถี่ถ้วน ใช้ทาและก็พอกรอบๆที่เป็น วันละ 2-3 ครั้ง เป็นประจำ ตราบจนกระทั่งจะหาย 2. ลดลักษณะของการปวดแสบปวดร้อนของตุ่มแผลงูสวัด โดยใช้ใบสด 10-20 ใบ ล้างให้สะอาดนำมาโขลกอย่างรอบคอบผสมสุราโรงบางส่วน เอามาทาและก็พอกรอบๆที่มีลักษณะอาการร รุ่งเช้า-เย็น บ่อยๆ
