สมุนไพรว่านหอมแดงว่านหอมแดง Eleutherine palmifolia (L.) Merr.บางถิ่นเรียก ว่านหอมแดง (ภาคกลาง) บ่อพบ เพาะบีเบ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ว่านไก่แดง ว่านเข้า ว่านหมาก (ภาคเหนือ) ว่านเพลาะ (จังหวัดเชียงใหม่)
ไม้ล้มลุก หัวใต้ดินรูปไข่ยาว สีแดง มีลักษณะคล้ายหัวหอม ลำต้นที่อยู่เหนือดินตั้งขึ้น โค้ง หรือ เอนนอนแม้กระนั้นปลายโค้งขึ้น ใบ แทงขึ้นมาจากพื้นดิน รูปหอก จีบซ้อนกันเหมือนพัด กว้าง 1-2.5 เซนติเมตร ยาว 25-60 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบแคบ ขอบใบเรียบ ขนเกลี้ยง ใบที่ออกตามลำต้นมีขนาดเล็ก ดอก ออกเป็นช่อ ก้านช่อยาว 2.5-4 ซม. ตั้งชัน หรือ กางออก มักจะโค้งกาบห่อดอกมี 2-10 อัน ทับกันอยู่ที่ง่ามใบใกล้ยอด ยาว 12-16 มิลลิเมตร สีเขียว ดอกมีปริมาณ 4-10 ดอก ก้านดอกยาว 1-1.5 เซนติเมตร ถูกกาบหุ้มห่อดอกหุ้มไว้ ดอกสีขาว มี 6 กลีบ กว้าง 1.5-3.5 เซนติเมตร รูปขอบขนาน รูปไข่กลับ หรือ รูปช้อน เรียงเป็น 2 วง กลีบที่อยู่วงในมีขนาดเล็กกว่ากลีบวงนอก เกสรเพศผู้มี 3 อัน สีเหลืองสด ติดอยู่กับโคนกลีบดอก ก้านเกสรไม่ติดกัน อับเรณูตั้ง รังไข่รูปรี ก้านเกสรเพศเมียสีเหลืองแยกเป็นกิ้งก้านสั้นๆ3 กิ่งก้านสาขา ผล รูปขอบขนาน หัวตัด มี 3 ช่อง เมล็ดรูปรี อัดกันแน่น
นิเวศน์วิทยา : กำเนิดตามป่าดิบราบต่ำ และก็ปลูกเป็นไม้ประดับตามบ้านสรรพคุณ : หัวใต้ดิน เป็นยาขับปัสสาวะ ยาระบาย ทำให้อาเจียน แก้บิด รวมทั้งอาการอักเสบของริดสีดวงทวาร น้ำยาที่ได้จากหัวใต้ดินใช้ทาบาดแผลนิดๆหน่อยๆแมลงกัดต่อย บดเป็นผุยผงทาแก้เจ็บท้อง
