ประวัติความเป็นมาเก้าอี้รถเข็นคนแก่
เก้าอี้รถเข็นผู้อาวุโส (Wheelchair) ในความหมายที่รู้จักกันในภาษาไทยมีอยู่หลายคำ เช่น เก้าอี้รถเข็น,เก้าอี้ล้อ,รถเข็นคนไข้,รถเข็นนั่ง หรือ รถเข็นคนชรา ถือว่าเป็นพาหนะหรือเครื่องมือ สำหรับผู้ที่มีปัญหาเรื่องการเดินหรือการกระดุกกระดิก ไม่ว่าจะเนื่องมาจากวัย อาการเจ็บป่วย หรือ ความพิการ การทำงานของเก้าอี้ล้อเข็นผู้มีอายุ มีทั้งแบบที่ผู้นั่งเป็นผู้ควบคุมให้เก้าอี้ล้อเข็นเคลื่อนไหวที่ไปได้เองด้วยการหมุนล้อหลัง หรือ การอาศัยผู้ช่วยเข็นทำการไสให้ นอกจากนี้ยังมีเก้าอี้ล้อเข็นระบบไฟฟ้า ที่ใช้พลังงานภายนอกในการขับ
โดยความเป็นมาของ
รถเข็นผู้ป่วยเท่าที่ปรากฎในหลักฐานภาพวาดบนกระถางของกรีก ตั้งแต่ 600 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งต่อมา อีก 300 ปี ก็พบหลักฐานว่าคนจีนใช้รถเข็นล้อเดียว สำหรับการเคลื่อนย้ายคนเป็นอัมพาต รวมทั้งวัสดุสิ่งของที่มีนํ้าหนักมากเป็นครั้งแรก
ก่อนที่จะปรากฎเรื่องราวของเตียงล้อเข็น ในงานศิลปะของจีนราวคริสต์ศตวรรษที่ 525 ทั้งนี้ ยังพบภาพวาดขงจื๊อนั่งอยู่บนม้านั่งล้อเข็น ในราวปี 1680 อีกด้วย นอกจากนี้ยังมีข้อมูลระบุว่า ประมาณปี 1760 เริ่มมีการใช้พาหนะสำหรับคนไข้กันแล้ว โดยในปี 1993 มีวิศวกรเครื่องยนต์สองคน ที่เป็นเพื่อนกัน คือ แฮร์รี่ เจ็นนิ่งส์ และ เฮอร์เบิร์ท เอเวอเรสท์ ถือเป็นผู้ที่ประสบชัยชนะเป็นรายแรกในการสร้าง รถเข็นคนแก่ราคาถูก หรือ wheelchair ราคาถูก ที่ทำด้วยโลหะนํ้าหนักเบาชนิดพับเก็บได้ สำหรับจำหน่ายเป็นครั้งแรก เหตุผลที่สำคัญคือ เอเวอเรสท์
เคยหล้งหักจากอุบัติเหตุในการทำเหมืองแร่ จึงได้ทำขึ้นมาเพื่อใช้งาน ดังนั้นสองหนุ่มจึงกลายเป็นผู้ผลิตเก้าอี้ล้อเข็นรายใหญ่ในเวลาต่อมา
โดยทั่วไปรถเข็นคนไข้ชนิดที่ผู้นั่งใช้มือหมุนล้อ ให้ขับเคลื่อนไปได้เอง มีเครื่องประกอบหลักๆ คือ ที่ นั่ง ที่วางเท้า ล้อเล็กๆสองล้อข้างหน้า และล้อใหญ่สองล้อด้านหลัง ซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลางโดยเฉลี่ยตั้งแต่ 20-24 นิ้ว (51-61 ซม.) มีขอบสำหรับมือจับเป็นโลหะหรือพลาสติค ยิ่งไปกว่านี้มักมีที่ไส หรือมือจับเข็นอยู่ตรงส่วนบนของด้านหลังผู้นั่งเพื่อให้คนอื่นสามารถคล้อง เพื่อเข็นให้ได้ด้วย ที่จะแตกต่างไปจากนี้คือการ ปรับระบบจากของเดิมให้พ้องกับความต้องการของผู้ใช้ เช่น ขนาดที่นั่ง ความสูง ระดับมุมของที่นั่ง ที่วางขา พนักพิงแบบปรับได้และตัวคุม
การทำงานของรถเข็นคนไข้ล้อใหญ่ที่ผู้ใช้หมุนตล้อไปเองได้เอง ผู้ใช้จะเคลื่อนตัวรถไปโดยการผลัก หรือ หมุนที่หมุนล้อ หรือขอบของล้อหลังหรือล้ัอที่มีขนาดใหญ่ ที่หมุนล้อนี้จะมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่น้อยกว่า เส้นผ่าศูนย์กลางของล้อยางเล็กน้อย ผู้ใช้ที่มีความคล่องแคล่ว สามารถควบคุมความเร็วและ ควบคุมการหมุน และสามารถเรียนรู้ที่จะรักษาสมดุลของเก้าอี้ให้อยู่บนล้อหลังได้ เช่น การยกหรือกระดกล้อด้านหน้า
นอกจากนี้ ยังมีสิ่งของเสริมที่เป็นตัวเล์อกซึ่งหาได้ทั่วไป อย่างเช่น ล้อกันบิด (anti-tipping wheel)สายรัดเอว สายคาดอก พนักพิงปรับได้ เบรกมือ รูปร่างเฉพาะอื่นที่ช่วย ในการปรับเอน และหรือกระดกได้ เครื่องพยุงแขนขาหรือคอ ที่จับยึด เครื่องไม้เครื่องมือช่วยเดินหรือถังออกซิเจน หรือ ที่วางเครื่องดื่มเป็นต้น
Tags : รถเข็นผู้ป่วย,รถเข็นผู้สูงอายุ,รถเข็นผู้ป่วยพับได้
