สมุนไพรละหุ่งละหุ่ง Ricinus communis Linn.บางถิ่นเรียกว่า ละหุ่ง มะละหุ่ง (ทั่วๆไป) คิว่ากล่าว (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่งสอน) คีเต๊าะ (กะเหรี่ยง-กำแพงเพชร) ปีมั้ว (จีน) มะโห่ง มะโห่งหิน (เหนือ) ละหุ่งแดง (กลาง).
ไม้พุ่ม หรือ ต้นไม้ ขนาดเล็ก สูงได้ถึง 6 ม.ยอดอ่อน และก็ช่อดอกเป็นนวลขาว. ใบ ลำพัง เรียงสลับกัน กว้าง และยาว 15-60 เซนติเมตร มีแฉกเป็นแบบนิ้วมือ 5-12 แฉก ปลายแฉกแหลม ขอบหยักแบบฟันเลื่อน ที่ปลายแหลมของแต่ละหยักมีต่อม เนื้อใบออกจะบาง ไม่มีขน สีเขียว หรือ เขียวปนแดง ก้านใบยาว 10-30 ซม. มีต่อมที่ปลายก้าน.
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร [/url]ดอก ออกเป็นช่อที่ยอด หรือ ตามปลายกิ่ง ตั้งชัน สีเขียว หรือ ม่วงแดง มีดอกเพศผู้ รวมทั้งดอกเพศเมียอยู่บนช่อเดียวกัน. ดอกเพศผู้ อยู่ตอนบน กลีบรองกลีบบาง แยกเป็น 3-5 แฉก เกสรผู้จำนวนมาก ก้านเกสรติดกันเป็นกลุ่ม หรือ แยกเป็นกลุ่มๆอับเรณูรูปค่อนข้างจะกลม. ดอกเพศเมีย อยู่ข้างล่างของช่อดอก ก้านดอกยาวกว่าดอกเพศผู้ กลีบรองกลีบดอกไม้เชื่อมชิดกันคล้ายกาบ ปลายมี 5 หยัก หลุดร่วงง่าย รังไข่มี 3 อัน แต่ละอันด้านในมี 3 ช่อง มีไข่อ่อนช่องละ 1 หน่วย. ผล รูปไข่, เป็นจำพวกแก่แล้วแห้ง สีเขียว หรือ เขียวปนม่วง ยาว 1-1.5 เซนติเมตร มีหนามอ่อนๆคลุม. เมล็ด เป็นพิษ มีน้ำมัน.
นิเวศน์วิทยา: ถิ่นเดิมอยู่ในแอฟริกาเขตร้อน ปลูกกันทั่วไป
คุณประโยชน์ : ราก ตำเป็นยาพอกเหงือกแก้ปวดฟัน น้ำสุกรากกินเป็นยาระบาย ใบ ใบสดมีฤทธิ์ฆ่าแมลงบางชนิดได้ น้ำต้มใบรับประทานเป็นยาระบาย แก้ปวดท้อง ขับนม และขับประจำเดือน ใบเผาไฟใช้พอกแก้ปวดบวม ปวดตามข้อ ปวดศีรษะ แล้วก็แผลเรื้อรัง ตำเป็นยาพอกฝี พอกหัว แก้ปวด แก้บวมอักเสบ ตำประสมกับ Bland oil ที่อุ่นให้ร้อนใช้พอก หรือ ทาแก้ปวดตามข้อ และก็ทาท้องเด็กแก้ท้องอืด เม็ด มีพิษมากมาย หากรับประทานเม็ดดิบๆเพียงแต่ 4-5 เม็ด ก็อาจส่งผลให้ตายได้ เมื่อจะจำมาใช้ทางยา ให้ทุบเอาเปลือกออก แยกจุดงอดออกมาจากเมล็ด ต้มกับน้ำนมครึ่งเดียวก่อน แล้วจึงต้มกับน้ำเพื่อทำลายพิษ กินแก้ปวดตามข้อ แก้ปวดหลัง ปวดเมื่อย เป็นยาถ่าย ตำเป็นยาพอกแผล แก้ปวดตามข้อ หีบเอาน้ำมันได้น้ำมันละหุ่ง ซึ่งจำนวนมากใช้ในทางอุตสาหกรรม
