วิธีทำเซรามิกกระบวนการทำเซรามิกส์
1.การจัดเตรียมวัตถุดิบ
วัตถุดิบในการทำสินค้าceramicตัวอย่างเช่น แร่ดินชนิดต่างๆ เช่น ดินเหนียว ดินขาว ดินสโตนแวร์ และองค์ประกอบต่าง ๆ นำมาเข้าสู่ระบบการบดและขนาดของสิ่งเล็กๆ ต่อจากนั้นจึงนำน้ำดินไปรีดน้ำออก หรือกรองอัดน้ำดิน เพื่อให้ได้ดินนำไปขึ้นรูปต่อไป
ตัวอย่างวัตถุดิบในการผลิตเซรามิก
1.1ดินหมายถึงดินขาวและดินเหนียว
ดินขาว คือ ดินเกาลิน (Kaolin) เช่น ดินขาวระนอง ดินขาว ดินขาวจังหวัดลำปาง เป็นต้น ดินชนิดนี้เมื่อเผาที่อุณหภูมิประมาณ 1,200 องศา จะมีสีขาว แต่ไม่ค่อยเหนียว อย่างนั้นจึงต้องมีการคละเคล้าดินเหนียวลงไป เพื่อช่วยในการขึ้นรูป
ดินเหนียว หรือ ดินบอลเคลย์ (Ball Clay) มีสีดำ มีความละเอียดและมีความเหนียวสูง ใช้ผสมกับดินขาวช่วยให้การขึ้นรูปง่ายขึ้น แหล่งดินเหนียวในประเทศไทย ที่นิยมนำมาผลิต ในอุตสาหกรรม อยู่ที่สุราษฎร์ธานี
1.2 แร่ควอรตซ์ เป็นสารชิลิกา (SiO 2 )
นำมาใช้ผสมทำ
เซรามิกส์ เพื่อให้เนื้อตัวสินค้า มีความแข็งแรง และคงทนขึ้น และช่วยในการหดตัวของดิน แหล่งแร่ควอรตซ์ ในเมืองไทย พบที่ ราชบุรี
2.การขึ้นรูปตัวสินค้า
การเทแบบการเทแบบมี 2 ลักษณะคือ
- การเทแบบโดยให้น้ำดินรวมตัวกันอยู่ในแบบ เรียก Solid Casting ซึ่งเหมาะกับการเทแบบสินค้าที่มีความหนาและแบบแปลกๆ
- การเทแบบโดยมีการเทน้ำดินที่เหลือหลอทิ้ง เรียก Drain Casting ซึ่งเหมาะกับผลิตภัณฑ์ที่ต้องการผนังบางและต้องการความหนาสม่ำเสมอ
การขึ้นรูปโดยใช้แรงอัดการขึ้นรูปโดยวิธีนี้ใช้แพร่หลายในการผลิตสินค้าceramicsชนิดพิเศษ แรงอัดจะอัดลงบนแบบ ซึ่งมีผงเนื้อดินปั้นแห้งๆ หรือความชื้นเล็กน้อยอยู่ด้านในแบบ แบบที่ใช้เป็นโลหะแข็ง การขึ้นรูปโดย วิธีนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะต้องคิดถึงถึง สัดส่วนและโครงและการกระจายตัวของอนุภาคของเนื้อดินปั้น
การขึ้นรูปโดยวิธีการอัดเนื้อดินปั้นแห้งๆ( Dry and Dust Pressing )
ใช้กับการขึ้นรูปสินค้าเซรามิกส์ที่ใช้ในงานปรับใช้ทั้งทางด้านอิเล็กทรอนิกส์และไฟฟ้า เป็นกลยุทธ์อัด ผงกลมๆ ของเนื้อดินปั้นแห้งภานในแบบโลหะด้วยแรงอัดที่สูง ความชื้นภายในผงเนื้อดินปั้นไม่เกิน 4 % ผงเนื้อดินปั้นกลมๆเคลื่อนที่ได้อิสระแต่มีความเหนียวไม่ดีเท่าที่ควรแต่เมื่อถูกแรงอัดจะอัดตัวกันได้หนาแน่นดี
การขึ้นรูปสินค้าโดยการหลอมเหลวแล้วเทลงแบบ
การขึ้นรูปแนวนี้จะใช้ในการทำให้ตัวสินค้าวัสดุทนไฟมีความหนาแน่นสูงและคงทนต่อการกัดเซาะของขี้ถลุง โดยหลอมเนื้อสินค้าด้วยเตาไฟฟ้า แล้วเทลงในแบบโลหะหรือ แบบทราย แต่จะเกิดช่องว่าง ขึ้นในระหว่าง ปล่อย ให้สินค้าเย็นตัวลง
3.การเผาและการเคลือบเซรามิกส์
การเผาการเผาผลิตภัณฑ์เซรามิกส์ครั้งแรกเรียกว่าเผาดิบ โดยเพิ่มอุณหภูมิของเตาเผาให้สูงขึ้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้สินค้าคงรูปไม่แตกชำรุดทรุดโทรมผลิตภัณฑ์เซรามิกส์ที่ผ่านการเผาดิบแล้วบางชนิดนำไปใช้ได้โดยไม่ต้อง เคลือบ เช่น กระถางต้นไม้ อิฐ ไส้เครื่องกรองน้ำแต่ผลิตภัณฑ์โดยมากจะต้องเคลือบผิวเพื่อ ให้เกิดความ สละสลวย มีความคงทนและป้องกันการเกิดรอยขีดข่วนบนผิว
การเคลือบเคลือบ คือชั้นของแก้วบางๆ ที่หลอมเหลวติดอยู่กับผิวดินซึ่งขึ้นรูปเป็นภาชนะทรงต่างๆ สารที่ใช้ เคลือบ สินค้า
เซรามิคเรียกว่า น้ำเคลือบ ซึ่งเป็นสารปนเประหว่างซิลิเกตกับสารช่วยหลอมละลาย วัตถุดิบที่เป็นน้ำยาเคลือบถูกป่นจนละเอียดมากกว่าดินหลายเท่า ก่อนนำมาเคลือบบนดินเผา เป็นชั้น หนา 1-1.5 มม. เมื่อเคลือบแล้วต้องทิ้งให้สินค้าแห้ง เช็ดก้นผลิตภัณฑ์ให้สะอาดก่อนเข้าเตาเผา ตัวสินค้าที่เคลือบแล้ว โดนเผาผ่านความร้อนอุณภูมิสูง วัตถุดิบที่เป็นแก้วในเคลือบเมื่อถึงจุดละลายรวมกัน ชั้นของเคลือบจะกลายเป็นแก้วมันวาวติดอยู่กับผิวดิน
เคลือบช่วยให้การล้างภาชนะสะดวก เนื่องจากเคลือบมีสมบัติลื่นมือ สามารถซักฟอกสบาย กว่า ผิวดินที่มีลักษณะค่อนข้างหยาบ
เคลือบมีคุณสมบัติเป็นแก้วไม่ดูดซึมน้ำ และยังเพิ่มความคงทน ทำให้ภาชนะดินเผา ไม่บิ่นง่าย เมื่อกระทบกันบ่อยๆขณะล้างทำความสะอาด และสามารถใส่ของเหลวได้โดยไม่รั่วซึม
โรงงานเซรามิคในคราวแต่ก่อน
อุตสาหกรรมceramicsลำปางในยุคเดิมเริ่มกะปี พ.ศ. 2502-2505 กลุ่มชาวจีนท้องถิ่นเดียวกัน (ชาวจีนเมืองไท้ปู)ได้ชวนกันมาตั้งโรงงานขึ้นที่ลำปาง เพื่อเกิดถ้วยตราไก่ ถ้วยก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรุ่นแรก ๆ ได้แก่ โรงงานชามลำปาง โดยนายทวี ผลเจริญ และเสี่ยวสนิทได้ร่วมกันออกทุนริเริ่มตั้งขึ้น แต่ต่อมานายทวีได้แยกตัวออกไปริเริ่มตั้งโรงงานแห่งใหม่ชื่อ ‘โรงงานทวีผล’ และได้นำเตาแบบสี่เหลี่ยมเข้ามาลองทำเผา ซึ่งถือว่าเป็นผู้นำในกาลเวลาแรกๆ เพราะได้รับความไว้นั่งนอนใจให้กำเนิดลูกถ้วยไฟฟ้าเป็นแห่งแรกในสยาม
ในราวปี พ.ศ. 2505-2510 ช่วงนี้ถือเป็นยุคหัวเลี้ยวหัวต่อครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ของอุตสาหกรรมceramics ลำปางอีกช่วงหนึ่ง เนื่องด้วยมีกลุ่มคนจีนในประเทศไทยมาลงทุนเปิดโรงงานผลิตถ้วยชามที่จังหวัดลำปางเป็นจำนวนมาก โดยใช้เตามังกร เตาสี่เหลี่ยม เตาอุโมงค์เป็นพื้น แต่ไม่สำเร็จเท่าที่ควร เพราะขาดความเชี่ยวชาญทางด้านวัตถุดิบ และเคล็ดที่ดีพอ การผลิตมีความผิดพลาดหลายแห่ง จึงเกิดการสูญเสียวัตถุดิบเป็นจำนวนมาก ซึ่งส่งผลให้คุณภาพproductไม่สม่ำเสมอ ค่าจึงตกต่ำ และขายได้เฉพาะในพื้นถิ่นแต่
อย่างไรก็ตามลมหายใจของอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิกส์ของลำปางก็ยังไม่ถึงกับหยุดสนิทและตายไป เพราะปี พ.ศ. 2510-2512 กรมวิทยาศาสตร์ กระทรวงอุตสาหกรรมในขณะนั้นได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมโรงงานเซรามิคในจังหวัดลำปางเป็นพิเศษ รวมทั้งมีแนวคิดอยากให้การสนับสนุนอุตสาหกรรมขนาดเล็ก จึงได้จัดประกวดจานชามขึ้นที่วัดบุญวาทย์ ในช่วงนั้นถือเป็นการเกิดใหม่อีกครั้งของอุตสาหกรรม
โรงงานเซรามิคของลำปาง เพราะนับตั้งแต่นั้นมาเซรามิคลำปางก็ติดลมบน
Tags : เซรามิค
