ของสก๊อยของผมเลยเป็นอาการเห็นแก่ตัวก็ว่าได้ คิดว่าไม่สำคัญเพราะว่านานๆเธอจะมาซ้อนครั้งนึงไม่จำเป็นจำเป็นต้องอะไรมากมายก็ได้โดยส่วนตัวผมเองนี้จัดเต็ม
หมวกกันน็อค หมวกกันน็อค
สมัยนี้มีให้เลือกมากมายสีสันสดใสตาเธอก็ดี๊ดี เลือกสะตัวท๊อปสุดเลยผมก้เริ่มโยเยจะเอาทำมัยไม่ได้ใส่เปลื่องเปล่ามีหงุดหงิดใส่กันเล็กน้อย สุดท้ายเธอก็ควักบัตรมาลูดเองผมนนี้ขึ้นเลยจะซื้อทำไมเพื่ออะไรใส่ร่วมกันก็ไม่ได้เธอใส่ไซส์เล็ก xs ผม l คนละเรื่องเลยตอนนั้นได้คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆบวกขุ่นเคืองด้วยอดแต่งรถเลยงบหมด เหตุการณ์ผ่านไปได้สัก 3-4 เดือนเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ไม่มีผิดเธอได้ใส่อยู่ ไม่เกิน 3 ครั้ง แต่ท้ายผมก็ได้แต่งรถนะแต่ช้าจากที่ตั้งใจไว้ 2-3 เดือนเพราะต้องจัดการหนี้เก่าที่เธอลูด หมวกกันน็อค
ไปก่อน และแล้วความคิดทั้งมวลก่อนหน้าที่เหล่ามานี้ทั้งหมดผมก็เปลี่ยนไปเมื่อมีเหตุการณ์เกิดขึ้นวันนั้นเธอนึกอะไรไม่รู้อยากไปเที่ยว ตจว. แต่อยากนั่งมอเตอร์ไซค์ไปในใจผมตอนนั้นผีเข้าคุณนายแน่ๆธรรมดาห่วงสวยจะตายวันนี้นึกยังไง เอาไปก็ไปเธอก้ไปหยิบหมวกแสนมีราคามาถุงมือการ์ดก็ไม่มีเสื้อการ์ด วันอาทิตตัวร้านปิดแน่ๆเลยโชคดีมีร้านค้าหนึ่งยานรามคำแหงเปิดเลยแวะไปเหมือเดิมถูกที่สุดทุกอย่าง ดีหน่อยคือวันนั้นนึกอะไรไม่รู้หรือเพราะร้านเดียวที่เปิดขายแต่ของจริงผมก็ยอมโดยดี แต่เลือกตัวถูกนะแต่ของแท้ได้ครบก็ออกเดินทางกันจุดหมายไม่ไกลแค่จ.อยุธยา เป้ามี 2 ที่ ตลาดน้ำเดินเล่นกลับแวะกินกุ้งตลาดกลาง ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดีแต่หลังจากกินกุ้งเสร็จขากลับนี้ละครับด้วยความรีบกลับบ้านเร่งมากไปบวกกับง่วงด้วย มีรถทัวร์วิ่งแซงกันสองเลนบังมิดเลยตอนนั้นเหมือนเธอเริ่มกลัวๆมีสะกิดเอวหลายต่อหลายครั้งแต่ผมก็ไม่สนใจอะไร แซงซ้ายทันทีทันใดเร่งเครื่องเต็มเหตุการณ์ที่ไม่ขาดคิดก้เกิดขึ้นจากความสะเพร่าของผมเอง รถทัวร์ตบซ้ายกะทันหันไม่ได้ผิดที่ใครผิดที่ผมเองรถทัวร์มุมมองตอนนั้นไม่น่าจะเห็นผมและด้วยมีรถทัวร์อีกคันแทรกตัวแซงกันมาด้วย ตอนนั้นผมทั้งเบรคทั้งลดเกรียร์ทำทุกอย่างแล้วสุดท้ายแหกลงข้างทาง แฟนผมเธอในเวลานั้นทำอะไรไม่ถูกโดนแรงเหวียงออกจากรถผมองเห็นแล้วแต่ไม่สามรถทำอะไรได้ หมวกกันน็อค
ของผมถอดตอนไหนจำไม่ได้ในหัวตอนนั้นหวาดหวั่นไปหมดมีแต่ขอให้เธอปลอดภัย เธอนิ่งสนิดเหมือนสิ้นสติไปตอนนั้นผมนึกว่าเธอจากไปแล้ว พอเธอได้สติกรี๊ดลั่นเลยเช็กแขนขามีช้ำบางบาดเจ็บเล็กน้อยหัวไม่เป็นอะไรเลยมีแต่มึนๆ ที่รู้เพราะเธอหวดผมใหญ่เลยบอกให้ช้าทำไม...ไม่ช้ามาเป็นชุดใหญ่มาครบทุกสิ่ง ความสำนึกตัวผิดผมมาเต็มหมวกแพงเสื้อของแท้ช่วยเธอได้จริงๆ โชคดีด้วยที่เลือกลงข้างทางไม่มีการปะทะอะไร รถพังยับรถซ้อมได้แต่แฟนเราซ้อมไม่ได้หลังจากสถานการณ์นั้นเธอไม่ยอมซ้อนผมอีกเลย แต่ถ้าเธอยอมกลับมาซ้อนผมอีกครั้งผมสาบานชุดครบทั้งตัวดีที่สุดและจะระมัดระวังมากกว่านี้เพราะสิ้นที่สำคัญที่สุดไม่ใช้รถแต่คือเธอครับ ของแต่งรอได้อะไรก็รอได้แต่ความปลอดภัยต้องครบเหตุการณ์เกิดเมื่อไรอะไรก็รอไม่ได้ครับ เขียนขึ้นมาทั้งสิ้นนี้เพราะแค่อยากให้เพื่อนๆ Biker ทุกคนได้อ่านครับไม่อยากให้สายไป หมวกกันน็อค
ที่ผมว่าแสนแพงไรสาระลากไปกับถนนเขกกับถนนก่อนลงข้างทางใจผมนนี้ตกไปอยู่ตาตุ่ม สุดแรงเหวียงผมลุกขึ้นยืนได้รีบลุกไปดูเธอทันทีลืมรถแสนมีราคาของแต่สุดรักไปเลยเพราะจริงๆแล้วคนที่ผมรักที่สุดกำลังเป็นอันตราย ด้วยที่ผมเป็นคนขับรถผมเลยรู้ทุกอย่างว่าจะชนหรือแหก แต่คนซ้อยเขาไม่รู้อะไรเลยแม้แต่น้อย ชีวิตเขาฝากที่เราระหว่างที่เดินไปหาเธอคิดแว๊บในใจชุดการ์ดที่เธอใสขอให้ป้องกันตัวเธอได้ผมไม่ควรงกเลย มือไม้สั่นไปหมดรีบอุ้มเธอขึ้นมาถอด หมวกกันน็อค
เสื้อการ์ด รองเท้าการ์ด ถุงมือการ์ด ของจริงทั้งตัวรุ่นท๊อปๆทั้งนั้น ครั้งหนึ่งเคยไปซื้อ หมวกกันน็อค
ด้วยกันเราก็เลือกของเราอยู่นานสองนานเอาที่ชอบใจและพอใจที่สุดเธอก็บอกว่าอยากได้บางในใจตอนนั้นผมตระหนักแค่ว่าจะเอาไปทำไมนานๆจะใส่ที่คุณนายเธอห่วงสวยจะตายจะใส่หรือ แล้วด้วย หมวกกันน็อค
เนื่องด้วยครั้งหนึ่งผมเคยเกือบเสียคนรักไปเพราะมองข้ามควาสำคัญของคนซ้อนท้ายหรือสก๊อยของกลุ่ม Bikre ทั้งหลาย มันเป็นเพราะผมไม่เคยให้ความสำคัญของการใช้วัสดุเซฟตี้ หมวกกันน็อค
เธอออกส่วน หมวกกันน็อค
