ผู้เขียน หัวข้อ: ความรู้ที่ต้องพัฒนาด้วยตัวเองกับอนาคตการทำงานที่เปลี่ยนไปจากเดิม  (อ่าน 307 ครั้ง)

afftershock546

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 20
    • ดูรายละเอียด
จุดสำคัญของการมี มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี หากเอ่ยถึงอดีตสมัยพวกเรารู้ดีว่าประเทศชาติของเราประเทศของเราเป็นเมืองแห่งทำการเกษตรพึ่งพาอาศัยกันเองได้ทุกคนหลายครอบครัวมีสวนมีไร่มีนาเป็นของตนเอง ส่งทอดถัดมาจากบรรพบุรุษซึ่งทำให้เราอยู่ได้โดยเกือบจะไม่ต้องพึ่งเงินตราวัตถุนิยม
 
 
แต่เมื่อโลกแปรไปเราอุตสาหะพัฒนาตาม แม้กระนั้นอาจเกิดขึ้นเนื่องจากว่า พวกเรารู้ไม่เท่าทันต่างชาติ ต่างประเทศพวกเราเริ่มรับค่าความนิยมต่างๆจากต่างแดนเข้ามา เริ่มเชื่อถือเงินทองและสสารนิยมซึ่งจริงๆแล้วเป็นสิ่งที่พวกเราห้ามได้ยาก
 

แต่ว่าสิ่งที่เปลี่ยนไปเป็นวิถีชีวิต พวกเราแปลงจากเมืองแห่งเกษตรกรรมและเริ่มไปสู่อุตสาหกรรมเราทิ้งไร่นาสวนที่บรรพบุรุษสร้างไว้ให้พวกเรา พวกเราขายเพื่อมาเป็นต้นทุนของชีวิตในสมัยใหม่เพื่อได้มาถึงความสารภาพของสังคม ซื้อรถยนต์ซื้อบ้านส่งลูกเรียนให้จบสูงเพื่อเข้าสู่ธุรกิจลูกจ้างอุตสาหกรรม
 

แต่เวลาผ่านไป ไม่ถึง 30 40 ปี สสารนิยมที่ซื้อมาบ้านรถเริ่มเก่าเริ่มเสื่อมเงินเริ่มหมดลูกสำเร็จการศึกษามาแต่ก็ได้รายได้ไม่คุ้มกับที่ส่งไป หลายท่านว่างงานไม่มีงานทำ หันมองกลับมาที่ดินที่เคยมีไร่นาสวนที่เคยมีก็ไม่มีแล้ว
 

ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวกระโจนหลายท่านตามไม่ทันในเรื่องของธุรกิจการลงทุนรวมทั้งผลประโยชน์ เราเปิดรับเอาความเจริญก้าวหน้าของเทคโนโลยีเข้ามาโดยที่เราขาดความรู้มันก็คล้ายกับสมัยก่อนที่พวกเราเปิดรับอุตสาหกรรมเข้ามาแล้วหวังว่าเศรษฐกิจผู้คนจะมีชีวิตที่ดียิ่งขึ้นมันก็อาจใช่ในแง่ของจำนวนเศรษฐกิจแม้กระนั้นในแง่วิถีชีวิตมันไม่ยืนยาว ยิ่งในช่วงที่มีโรคระบาดเราจะเห็นได้ชัดเจนว่าวิถีชีวิตเดิมนั้นทำให้เราสุขและมั่นคงไม่เป็นอันตรายมากกว่าวิถีชีวิตอุตสาหกรรม
 

เมื่อโรงงานปิดโรงงานหยุดดำเนินงานพวกเราก็ขาดเงินเมื่อพวกเราไม่มีเงินเราก็ไม่มีปัจจัย 4 ปัจจัย 5 คิดอะไรไม่ออกท้องหิวก็กลับไปอยู่บ้านแต่เมื่อกลับมาและจากนั้นก็มีแต่ว่าบ้าน ที่มีพ่อแม่แก่ๆรออยู่หมดเรี่ยวแรงหมดพลังและคาดหมายว่าลูกๆจะนำอนาคตที่ดี กลับมาแบ่งปันให้ตัวเองยามแก่ตัว ให้สมกับที่ได้ลงทุนไป
 

แล้วก็เชื่อว่าคนไม่ใช่น้อยใจสลายแต่ว่าบิดามารดานั้นไม่เคยคิดที่จะเอาจากลูก เพี้ยงขอให้ลูกกลับมาปลอดภัยก็ดีแล้วดวงใจแล้วเด็ดผักเด็ดต้นหญ้าข้างรั้วมาทำข้าวอาหารให้ลูกกินมัน ช่างเป็นชีวิตที่ เราไม่ทราบว่าการตัดสินใจเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเรา มันจะคุ้มกับวันนี้หรือไม่
 
 
เวลา ย้อนกลับคืนมาไม่ได้ แต่ว่าตอนวิกฤต มันก็ทำให้พวกเรารู้ว่า สิ่งที่บรรพบุรุษให้ไว้ ไร่สวนนา เกษตรกรรมนั้นมีค่า ถึงเวลามีโรคระบาด ก็ยังมีข้าวกินยังมีผัก ยังมีไข่ ยังมีปลาความสมบูรณ์พวกเรายังสามารถนำกลับมาได้ในครอบครัวของเรา บางทีอาจจะจริงอย่างที่ท่านว่าเราจำเป็นต้องเริ่มต้นจากวิถีชีวิตพอเพียงเหลือแล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยแบ่งปัน มีมากแล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยขาย และหลังจากนั้นก็ค่อยขยายผู้ใดเป็นธุรกิจสร้างชื่อให้คนรู้จัก สร้างแบรนด์ของตน สร้างความมั่นคั่งให้กับผู้คน สร้างงานให้กับชุมชน กระทั่งไปถึง ได้ภาษีเสียภาษีเพื่อพัฒนาประเทศ แน่ๆพวกเราบางครั้งอาจจะต้องเริ่มกันใหม่ ในยุคของพวกเรา ในหยุดของลูกของเรา ในยุคของหลานของเรา ประเทศไทย มีพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ กระทั่งมีท่านนึงกล่าวว่า เราสามารถเป็นห้องครัวของโลกได้ ววิกฤตการณ์โรคระบาดคราวนี้ ทำให้ได้มีความเห็นว่าอาหาร นั้นมีค่าเท่าไร ทั่วทั้งโลกขาดแต่ว่าเมืองไทยสามารถอยู่ได้
 
 
พวกเราคงจำเป็นต้องกลับมาคิดกันใหม่ ว่าเราควรจะใช้วิถีชีวิตของพวกเรายังไง ผสมโลกเดิมกับโลกยุคใหม่นำความรู้และก็เทคโนโลยีมาปรับใช้ไม่ต้องพอใจว่าต่างถิ่นจะเป็นยังไงเขาปรับปรุงไปไกลแค่ไหน เขาจะพัฒนาวัตถุ เขาจะออกนอกโลก ก็ปล่อยเขาไป พวกเรามาเริ่มกันที่ ทำให้ครอบครัวพวกเราอิ่มโดยที่ไม่ต้องพึ่งเงินทองไม่ต้องพึ่งวัตถุมากเกินไป
 

การศึกษาเล่าเรียนเรามี มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ รวมทั้งองค์วิชาความรู้อื่นๆรวมทั้งเทคโนโลยีจากอินเทอร์เน็ต ที่สามารถทำความเข้าใจได้เอง เอากลับมาพัฒนาตนเองพัฒนาเขตแดน เพื่อให้ยืนได้ด้วยตัวของเราเอง ครอบครัวของพวกเราเอง ชุมชนของพวกเราเอง จังหวัดของพวกเราเอง แล้วก็ประเทศของเราเอง เมื่อพวกเรามีอาหาร อย่างต่ำเราก็ไม่ต้องขอคืนดีใคร ในด้านของเทคโนโลยีวัตถุกาลครั้งหนึ่ง เราเคยเป็นเมืองที่มีการทำอุตสาหกรรมมากมายเป็นจำนวนมากผู้ที่มีความรู้และมีความเข้าใจก็พอเพียงมีบ้าง ถ้าพวกเราช่วยเหลือกันแบ่งปันวิชาความรู้แบ่งผู้คนที่ถนัดในแต่ละด้านและก็พัฒนาเทคโนโลยีพวกนั้นมาใช้เองเพื่อลดการพึ่งพาจากต่างประเทศเรามั่นใจว่าชาวไทยก็สามารถทำเป็น ถ้าไม่เป็นก็มีที่ให้เรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
 
แม้กระนั้นที่เน้น ในเรื่องของเกษตร เนื่องจากว่าเป็นปัจจัยเบื้องต้นที่จะทำให้ผู้คนอยู่ได้ในครอบครัวของตนช่วยเหลือตัวเองได้ เมื่อช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ต้องการจะพัฒนา ให้มันดียิ่งขึ้น ที่นี่แหละ เราควรจะพึ่งหรือขอคำปรึกษาจากผู้ชำนาญจากวิทยาลัยการเกษตร ที่อยู่ใกล้บ้านคุณ เนื่องจาก ได้เก็บเทคโนโลยีรวมทั้งองค์วิชาความรู้ไว้ สอนเด็กนักเรียน อีกทั้งในแง่ที่การศึกษารวมทั้งปฏิบัติ ถ้าได้รับข้อแนะนำจากผู้ที่มีความชำนาญก็จะมีผลให้เราทำได้รวดเร็วทันใจขึ้นถูกไม่ต้องเสียเวล่ำเวลาลองถูกลองผิดและก็ที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ยังมีนักเรียนที่กำลังจบมีความรู้และมีความเข้าใจ มาช่วยทำให้คำหารือก่อนทีคุณจะก้าวเดินต่อไป
 

Tags : เรียนวิทยาลัย,ชีวิตการทำงาน,การงานอาชีพ

 

Sitemap 1 2 3