เต่าในประเทศไทยเต่าที่เจอในประเทศไทย (ไม่รวมตะพาบ) มีอย่างต่ำ ๒๒ จำพวก จัดอยู่ใน ๕ ตระกูล คือ๑.สกุลเต่าทะเล(Cheloniidea) พบ ๔ จำพวกคือ เต่าตนุ(เต่าแสงแดด) เต่าต้นหญ้า เต่ากระ รวมทั้งเต่าหัวโต เป็นเต่ากระดองแข็ง มีแผ่นเกล็ดปกคลุม อาจเรียงต่อกัน(ยกตัวอย่างเช่น เต่าตนุ) หรือซ้อนกันบางส่วน (ได้แก่ เต่ากระ) ขาหน้าแผ่เป็นครีบสำหรับว่าย ขาหลังเป็นครีบกว้างสำหรับใช้เป็นหางเสือ
สมุนไพร๒.สกุลเต่าเฟื่อง(dermochelyidae) พบเพียงแค่ชนิดเดียวเป็นเต่าเฟือง (มักเรียกกันไม่ถูกเป็น “เต่ามะเฟือง”) เป็นเต่ากระดองอ่อน มีสันยาวเรียกตัวบนภายหลังจากคอลงไปถึงก้น ๕ สัน ข้างตัวอีกข้างละสัน รวมเป็น ๗ สัน ใต้ท้องมีอีก ๕ สัน สันที่ใต้ท้องจะเลือนหายไปเมื่อแก่ขึ้น ส่วนสันบนข้างหลังหายไปบ้างเมื่อเทียบกับอายุยังน้อย บนหัวตัวอ่อนมีเกล็ด แต่จะหายไปเมื่อโตขึ้น มีหนังคลุมแทน ขาหน้าแผ่เป็นครีบสำหรับว่าย ยาวกว่าขาของเต่าสมุทรอื่นๆขาหลังเป็นครีบกว้างๆสำหรับใช้เป็นหางเสือ และก็ใช้ขุดหลุมเมื่อจะตกไข่
๓.วงศ์
เต่าน้ำจืด(Emydidae) เจออย่างน้อย ๑๓ ชนิด อาทิเช่น เต่ากระอาน เต่าลายตีนเป็ด เต่าหับ เต่าแดง (เต่าใบไม้) เต่าหวาย เต่าบัว เต่าจักร
เต่านา เต่าจัน เต่าปากเหลือง เต่าดำ เต่าทับทิม แล้วก็เต่าแก้มแดง เต่าในสกุลนี้สามารถหดหัวเข้าไปเอาไว้ภายในกระดองได้หมด ขาแบน นิ้วและเล็บยาวกว่าเต่าบก ระหว่างนิ้วมีแผ่นพังผืดกางไม่มากก็น้อย บนหัวหุ้มด้วยหนัง ไม่เป็นเกล็ดเหมือนหัวเต่าบก แม้กระนั้นบริเวณท้ายทอยนั้น หลังบางทีอาจลายทำให้มองเหมือนเกล็ด
๔.ตระกูลเต่าปูลู(Platysternidae) เจอในประเทศไทยเพียงแค่ชนิดเดียว คือเต่าปูลู มีลักษณะสำคัญเป็นกระดองบนกับกระดองล่างเป็นคนละชั้น ยึดติดกันด้วยพังผืด กระดองทั้งคู่แบนเข้าหากันมากมาย โดยยิ่งไปกว่านั้นที่อก หัวโต หดหัวเข้าไปในกระดองมิได้ หัวปกคลุมด้วยแผ่นซึ่งไม่แบ่งออกเป็นชิ้นเกล็ดเสมือนเต่าอื่น ระหว่างนิ้วมีพังผืดบ้าง แต่ว่าไม่เต็มนิ้ว นิ้วมีเล็บแหลมทุกนิ้ว เว้นนิ้วก้อย หางยาวมาก มีเกล็ดรูปสี่เหลี่ยมปกคลุมบนหาง
๕.วงศ์
เต่าบก(Testudinidae) พบ ๓ ชนิดหมายถึงเต่าหก เต่าเดือย รวมทั้ง เต่าเหลือง เต่าในสกุลนี้แตกต่างจากเต่าน้ำในสกุลอื่นๆตรงที่ขา ๔ กลม ไม่มีพังผืดยึดระหว่างนิ้ว ด้วยเหตุว่าไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ขาว่ายน้ำ มีเกล็ดบนหัวและก็ที่ขา
